16.02.2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Γιάννος Παπαντωνίου

Για θέμα που αποκάλυψαν οι New York Times για τα λογιστικά στοιχεία της Ελλάδας στην εκπομπή με το Δήμο Βερύκιο και Δημήτρη Σταυρόπουλο:

Γιάννος Παπαντωνίου (πρώην υπουργός)

Όταν το χρέος έχει ομόλογα με δυσανάλογα υψηλές δόσεις στη λήξη τους, για να εξομαλυνθεί η εξυπηρέτηση του χρέους ο οργανισμός του δημοσίου χρέους ανταλλάσσει, ανάλογα με τις τιμές και τις συναλλαγματικές ισοτιμίες, αυτά τα ομόλογα με κάποια που λήγουν αργότερα. Αυτό λέγεται swap και αποτελεί συνήθη πρακτική. Όλες οι χώρες της Ευρωζώνης το έχουν χρησιμοποιήσει εκτενώς. Το συγκεκριμένο swap ήταν σε γνώση των κοινοτικών οργάνων. Έχει συζητηθεί στη Βουλή και υιοθετήθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ, το 2005, με χρονική επέκταση της εξόφλησής του από το 2019 – όπως είχε αρχικά συμφωνηθεί – στο 2037.

Η Ελλάδα μπήκε με στοιχεία του 1998 και του 1999 και δεν έκανε τίποτα περισσότερο από ότι έκαναν όλες οι χώρες που μπήκαν στην ΟΝΕ με την παρουσίαση των λογιστικών τους στοιχείων. Αυτά που λένε ότι έγινε αλχημεία, είναι αυτά που έκανε προσφάτως η ΝΔ. Το θέμα της αλχημείας τέθηκε το 2004 με την περίφημη απογραφή. Η ΝΔ δε διόρθωσε τα στοιχεία που είχε δώσει το ΠΑΣΟΚ απλώς άλλαξε τον τρόπο υπολογισμού των αμυντικών δαπανών.

Για δηλώσεις Παπακωνσταντίνου

Ένας υπουργός οφείλει να είναι αισιόδοξος για την έκβαση της πολιτικής που ακολουθεί και τώρα η κυβέρνηση αγωνίζεται και ο Γιώργος Παπανδρέου, για να βγάλει τη χώρα από την κρίση αυτή χωρίς να πέσουμε στην ξέρα. Θέλω να ελπίζω ότι δε θα κοπεί ο 14ος μισθός. Για το συγκεκριμένο είμαι αντίθετος. Αλλά θέλω να πω ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να καθυστερεί να πάρει τα αναγκαία μέτρα. Η θέση μου είναι ξεκαθαρισμένη. Τα μέτρα έπρεπε να είχαν ληφθεί ήδη. Η κυβέρνηση έχει την αντίληψη ότι μπορεί να καθυστερήσει και άλλο. Να δει πώς θα αντιδράσουν οι αγορές. Νομίζω όμως ότι τα μέτρα είναι αναπόφευκτα και πρέπει να ληφθούν το συντομότερο. Αυτά δεν είναι μέτρα μόνο λιτότητας αλλά και ανάπτυξης. Και όταν λέω αναπτυξιακά δεν εννοώ μόνο το ΚΠΣ αλλά και τις ιδιωτικοποιήσεις, την απελευθέρωση επαγγελμάτων. Δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο που να στηρίζεται μόνο σε κρατικά χρήματα. Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι οι κακές κυβερνήσεις στην Ελλάδα είναι περισσότερες από τις καλές. Είμαστε μια χώρα των άκρων.