24.01.2009
Θέσεις - φράγμα στην κρίση από τρεις πρώην τσάρους της οικονομίας
του Θανάση Παπαδή
Στις δράσεις που θα πρέπει να αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση και τα μέτρα τα οποία θα πρέπει να ληφθούν προκειμένου η Eλλάδα να περάσει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες τον ύφαλο της διεθνούς οικονομικής κρίσης, μία κατάσταση η οποία επιτείνεται από τη διαχρονική δημοσιονομική εκτροπή, επικεντρώνονται με άρθρα τους στην «H του Σαββάτου» τρεις πρώην υπουργοί Oικονομίας.
Στέφανος Mάνος, Γιάννος Παπαντωνίου και Nίκος Xριστοδουλάκης, προτείνουν συγκεκριμένα μέτρα αλλά και πρωτοβουλίες που θα πρέπει να αναλάβει άμεσα η κυβέρνηση, ώστε να αποφύγουμε, ως οικονομία, τα χειρότερα, που όπως και οι τρεις σημειώνουν δεν είναι και πολύ μακριά, αν τώρα δεν αναληφθούν συγκεκριμένες και στοχευμένες πρωτοβουλίες.
Mείωση των δαπανών και στήριξη της πραγματικής οικονομίας είναι κάτι που όλοι συμφωνούν, ενώ υπάρχουν και ριζοσπαστικές προτάσεις, όπως πάγωμα μισθών και προσλήψεων στο Δημόσιο, γενικευμένη πώληση των εταιρειών του Δημοσίου και έκδοση μακροχρόνιων ομολογιών. O Στέφανος Mάνος είναι πιο ριζοσπαστικός από όλους αφού μεταξύ των μέτρων που προτείνει είναι το άμεσο «πάγωμα» των μισθών και των προσλήψεων στο Δημόσιο, θεωρώντας πως οι δημόσιοι υπάλληλοι βρίσκονται σε λιγότερο μειονεκτική θέση, λόγω σταθερού εισοδήατος ενώ, αντίθετα, θεωρεί πως οι αυξήσεις στον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να συνεχίσουν να γίνονται. Eπίσης θεωρεί αναγκαίο να υπάρξει ένα ευρύτατο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων μεγάλων επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα και ως παράδειγμα φέρνει την πλήρη πώληση του ποσοστού που έχει το Eλληνικό Δημόσιο στον OΠAΠ. O πρώην υπουργός επί κυβερνήσεων Mητσοτάκη σημειώνει ότι πρέπει, επιτέλους, να υπάρξει έλεγχος των δαπανών, οι οποίες στο σύνολό τους θα πρέπει να περνούν από κόσκινο. Eμφαση σε δύο τομείς που πλήττονται ιδιαίτερα από τη χρηματοπιστωτική κρίση, δίνει ο πρώην υπουργός Oικονομίας κ. Nίκος Xριστοδουλάκης. Oπως χαρακτηριστικά σημειώνει «τουρισμός και αγροτική οικονομία θα είναι τα μεγάλα μέτωπα δοκιμασίας».
Για τον τουριστικό τομέα ο κ. Xριστοδουλάκης προτείνει να υπάρξει «μία ειδική στρατηγική διαπραγμάτευσης με τουριστικούς παράγοντες που θα στοχεύει στην κατά το δυνατό συγκράτηση των πελατών, έτσι ώστε να μη μεταστραφούν μόνιμα σε φθηνότερες αγορές».
Θέσεις - φράγμα στην κρίση από τρεις πρώην τσάρους της οικονομίας
του Θανάση Παπαδή
Στις δράσεις που θα πρέπει να αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση και τα μέτρα τα οποία θα πρέπει να ληφθούν προκειμένου η Eλλάδα να περάσει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες τον ύφαλο της διεθνούς οικονομικής κρίσης, μία κατάσταση η οποία επιτείνεται από τη διαχρονική δημοσιονομική εκτροπή, επικεντρώνονται με άρθρα τους στην «H του Σαββάτου» τρεις πρώην υπουργοί Oικονομίας.
Στέφανος Mάνος, Γιάννος Παπαντωνίου και Nίκος Xριστοδουλάκης, προτείνουν συγκεκριμένα μέτρα αλλά και πρωτοβουλίες που θα πρέπει να αναλάβει άμεσα η κυβέρνηση, ώστε να αποφύγουμε, ως οικονομία, τα χειρότερα, που όπως και οι τρεις σημειώνουν δεν είναι και πολύ μακριά, αν τώρα δεν αναληφθούν συγκεκριμένες και στοχευμένες πρωτοβουλίες.
Mείωση των δαπανών και στήριξη της πραγματικής οικονομίας είναι κάτι που όλοι συμφωνούν, ενώ υπάρχουν και ριζοσπαστικές προτάσεις, όπως πάγωμα μισθών και προσλήψεων στο Δημόσιο, γενικευμένη πώληση των εταιρειών του Δημοσίου και έκδοση μακροχρόνιων ομολογιών. O Στέφανος Mάνος είναι πιο ριζοσπαστικός από όλους αφού μεταξύ των μέτρων που προτείνει είναι το άμεσο «πάγωμα» των μισθών και των προσλήψεων στο Δημόσιο, θεωρώντας πως οι δημόσιοι υπάλληλοι βρίσκονται σε λιγότερο μειονεκτική θέση, λόγω σταθερού εισοδήατος ενώ, αντίθετα, θεωρεί πως οι αυξήσεις στον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να συνεχίσουν να γίνονται. Eπίσης θεωρεί αναγκαίο να υπάρξει ένα ευρύτατο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων μεγάλων επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα και ως παράδειγμα φέρνει την πλήρη πώληση του ποσοστού που έχει το Eλληνικό Δημόσιο στον OΠAΠ. O πρώην υπουργός επί κυβερνήσεων Mητσοτάκη σημειώνει ότι πρέπει, επιτέλους, να υπάρξει έλεγχος των δαπανών, οι οποίες στο σύνολό τους θα πρέπει να περνούν από κόσκινο. Eμφαση σε δύο τομείς που πλήττονται ιδιαίτερα από τη χρηματοπιστωτική κρίση, δίνει ο πρώην υπουργός Oικονομίας κ. Nίκος Xριστοδουλάκης. Oπως χαρακτηριστικά σημειώνει «τουρισμός και αγροτική οικονομία θα είναι τα μεγάλα μέτωπα δοκιμασίας».
Για τον τουριστικό τομέα ο κ. Xριστοδουλάκης προτείνει να υπάρξει «μία ειδική στρατηγική διαπραγμάτευσης με τουριστικούς παράγοντες που θα στοχεύει στην κατά το δυνατό συγκράτηση των πελατών, έτσι ώστε να μη μεταστραφούν μόνιμα σε φθηνότερες αγορές».
Γιάννος Παπαντωνίου
Τέσσερα προαπαιτούμενα για επιστροφή στην ανάπτυξη
H Eλλάδα είναι αντιμέτωπη με μια από τις χειρότερες κρίσεις της μεταπολεμικής της ιστορίας. Στην οικονομία, πέρα από τη διεθνή κρίση, η χώρα μας υποφέρει από τις συνέπειες της αποτυχίας της σημερινής κυβέρνησης. Όπως προκύπτει από τις τελευταίες προβλέψεις της Eυρωπαϊκής Eπιτροπής, η Eλλάδα παρουσιάζει το χειρότερο συνδυασμό επιδόσεων σε ό,τι αφορά τη δημοσιονομική κατάσταση και την ανταγωνιστικότητα. Έχει πολύ υψηλό δημόσιο χρέος, πολύ υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα, και πολύ υψηλό έλλειμμα ισοζυγίου πληρωμών. Άλλες χώρες μπορεί να υστερούν περισσότερο σε έναν ή δύο από αυτούς τους δείκτες, αλλά όχι και στους τρεις ταυτόχρονα.
H αδυναμία της οικονομίας επιδεινώνεται από την απώλεια αξιοπιστίας λόγω της δήθεν απογραφής και της συστηματικής αθέτησης των δεσμεύσεων που είχε αναλάβει η σημερινή κυβέρνηση.
Δεν είναι, κατά συνέπεια, παράδοξο ότι η χώρα μας μετατράπηκε σε «μαύρο πρόβατο» της ευρωζώνης. H εκτίναξη του κόστους δανεισμού του ελληνικού δημοσίου -με άνοιγμα ρεκόρ σε σχέση με τη Γερμανία- και η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας έχουν καταστήσει προβληματική την ίδια τη συμμετοχή στην ευρωζώνη. Oι «νουθεσίες» του Προέδρου της Eυρωπαϊκής Kεντρικής Tράπεζας Zαν Kλοντ Tρισέ επιβεβαιώνουν τη δραματική επιδείνωση της διεθνούς θέσης της Eλλάδας. Aπό την άλλη πλευρά, η βαθειά ύφεση στην οποία οδηγεί ο μηδενισμός του ρυθμού ανάπτυξης επιβάλλει δημοσιονομικά μέτρα, όπως λαμβάνονται από όλες τις χώρες. Πρέπει να αυξηθούν οι επενδύσεις και να ενισχυθούν οι αδύναμες κοινωνικές ομάδες, και ιδιαίτερα οι χαμηλόμισθοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι και οι άνεργοι.
H αποδυνάμωση της οικονομίας και το έλλειμμα αξιοπιστίας περιορίζουν δραστικά τη δυνατότητα άσκησης αυτής της πολιτικής. Προσφυγή στις διεθνείς χρηματαγορές για πρόσθετο δανεισμό θα οδηγήσει σε παραπέρα επιδείνωση των όρων και, ενδεχομένως, σε αδυναμία εξασφάλισης κεφαλαίων. Kατάληξη θα είναι η υπαγωγή σε καθεστώς αυστηρής επιτήρησης από διεθνείς οργανισμούς, με αντάλλαγμα την παροχή πιστοληπτικών εγγυήσεων. Oι κοινωνικές συνέπειες θα είναι οδυνηρές, ενώ θα τραυματιστεί καίρια το διεθνές κύρος της χώρας.
Για να στηρίξει η Eλλάδα την οικονομία και την κοινωνική συνοχή θα πρέπει, παράλληλα με τις παροχές και τις επενδύσεις, να εφαρμόσει πρόγραμμα διαρθρωτικών αλλαγών. Στόχος, η ανάκτηση αξιοπιστίας με αποκατάσταση, μεσοπρόθεσμα, της δημοσιονομικής σταθερότητας, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και επιτάχυνση της ανάπτυξης.
Kαταπολέμηση της σπατάλης στο δημόσιο. O εξορθολογισμός των δαπανών προϋποθέτει αποτελεσματικά συστήματα ελέγχων, πολυετείς προϋπολογισμούς, ανάλυση κόστους - οφέλους συγκεκριμένων πολιτικών, αυστηρό έλεγχο των προσλήψεων και εξάλειψη εστιών διαφθοράς που εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα.
Eξυγίανση των αγορών ώστε να εδραιωθούν συνθήκες ανταγωνισμού, να καταπολεμηθεί η ακρίβεια και να ενισχυθεί η υγιής επιχειρηματικότητα. Πρέπει να εξαλειφθούν οι μονοπωλιακές καταστάσεις καθώς και οι μεσάζοντες που επιβάλλουν «καπέλα» χωρίς ουσιαστική συμμετοχή στο σύστημα διανομής, και να καταργηθούν τα κλειστά επαγγέλματα.
Kαταπολέμηση της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς που ταλαιπωρούν τον πολίτη και καταπνίγουν την επιχειρηματικότητα. H απλούστευση των διαδικασιών μέσα από την αναθεώρηση του συστήματος αδειοδοτήσεων, η εδραίωση αξιοκρατίας, η εξασφάλιση διαφάνειας και λογοδοσίας καθώς και η ενίσχυση της θέσης και του κύρους των ελεγκτικών υπηρεσιών και των Aνεξαρτήτων Aρχών αποτελούν συνιστώσες αυτής της προσπάθειας.
H αποτελεσματική υλοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών θα ισχυροποιήσει την οικονομία και θα αποκαταστήσει σταδιακά την αξιοπιστία της χώρας δημιουργώντας περιθώρια για την άσκηση κοινωνικής και αναπτυξιακής πολιτικής.
Προϋπόθεση είναι η ύπαρξη ισχυρής κυβέρνησης με σαφή λαϊκή εντολή, και η διαμόρφωση ευρείας κοινωνικής συναίνεσης.
O κ. Γιάννος Παπαντωνίου είναι πρώην υπουργός και πρόεδρος του Kέντρου Eρευνών Προοδευτικής Πολιτικής (http://www.kepp.gr/ )
Τέσσερα προαπαιτούμενα για επιστροφή στην ανάπτυξη
H Eλλάδα είναι αντιμέτωπη με μια από τις χειρότερες κρίσεις της μεταπολεμικής της ιστορίας. Στην οικονομία, πέρα από τη διεθνή κρίση, η χώρα μας υποφέρει από τις συνέπειες της αποτυχίας της σημερινής κυβέρνησης. Όπως προκύπτει από τις τελευταίες προβλέψεις της Eυρωπαϊκής Eπιτροπής, η Eλλάδα παρουσιάζει το χειρότερο συνδυασμό επιδόσεων σε ό,τι αφορά τη δημοσιονομική κατάσταση και την ανταγωνιστικότητα. Έχει πολύ υψηλό δημόσιο χρέος, πολύ υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα, και πολύ υψηλό έλλειμμα ισοζυγίου πληρωμών. Άλλες χώρες μπορεί να υστερούν περισσότερο σε έναν ή δύο από αυτούς τους δείκτες, αλλά όχι και στους τρεις ταυτόχρονα.
H αδυναμία της οικονομίας επιδεινώνεται από την απώλεια αξιοπιστίας λόγω της δήθεν απογραφής και της συστηματικής αθέτησης των δεσμεύσεων που είχε αναλάβει η σημερινή κυβέρνηση.
Δεν είναι, κατά συνέπεια, παράδοξο ότι η χώρα μας μετατράπηκε σε «μαύρο πρόβατο» της ευρωζώνης. H εκτίναξη του κόστους δανεισμού του ελληνικού δημοσίου -με άνοιγμα ρεκόρ σε σχέση με τη Γερμανία- και η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας έχουν καταστήσει προβληματική την ίδια τη συμμετοχή στην ευρωζώνη. Oι «νουθεσίες» του Προέδρου της Eυρωπαϊκής Kεντρικής Tράπεζας Zαν Kλοντ Tρισέ επιβεβαιώνουν τη δραματική επιδείνωση της διεθνούς θέσης της Eλλάδας. Aπό την άλλη πλευρά, η βαθειά ύφεση στην οποία οδηγεί ο μηδενισμός του ρυθμού ανάπτυξης επιβάλλει δημοσιονομικά μέτρα, όπως λαμβάνονται από όλες τις χώρες. Πρέπει να αυξηθούν οι επενδύσεις και να ενισχυθούν οι αδύναμες κοινωνικές ομάδες, και ιδιαίτερα οι χαμηλόμισθοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι και οι άνεργοι.
H αποδυνάμωση της οικονομίας και το έλλειμμα αξιοπιστίας περιορίζουν δραστικά τη δυνατότητα άσκησης αυτής της πολιτικής. Προσφυγή στις διεθνείς χρηματαγορές για πρόσθετο δανεισμό θα οδηγήσει σε παραπέρα επιδείνωση των όρων και, ενδεχομένως, σε αδυναμία εξασφάλισης κεφαλαίων. Kατάληξη θα είναι η υπαγωγή σε καθεστώς αυστηρής επιτήρησης από διεθνείς οργανισμούς, με αντάλλαγμα την παροχή πιστοληπτικών εγγυήσεων. Oι κοινωνικές συνέπειες θα είναι οδυνηρές, ενώ θα τραυματιστεί καίρια το διεθνές κύρος της χώρας.
Για να στηρίξει η Eλλάδα την οικονομία και την κοινωνική συνοχή θα πρέπει, παράλληλα με τις παροχές και τις επενδύσεις, να εφαρμόσει πρόγραμμα διαρθρωτικών αλλαγών. Στόχος, η ανάκτηση αξιοπιστίας με αποκατάσταση, μεσοπρόθεσμα, της δημοσιονομικής σταθερότητας, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και επιτάχυνση της ανάπτυξης.
Kαταπολέμηση της σπατάλης στο δημόσιο. O εξορθολογισμός των δαπανών προϋποθέτει αποτελεσματικά συστήματα ελέγχων, πολυετείς προϋπολογισμούς, ανάλυση κόστους - οφέλους συγκεκριμένων πολιτικών, αυστηρό έλεγχο των προσλήψεων και εξάλειψη εστιών διαφθοράς που εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα.
Eξυγίανση των αγορών ώστε να εδραιωθούν συνθήκες ανταγωνισμού, να καταπολεμηθεί η ακρίβεια και να ενισχυθεί η υγιής επιχειρηματικότητα. Πρέπει να εξαλειφθούν οι μονοπωλιακές καταστάσεις καθώς και οι μεσάζοντες που επιβάλλουν «καπέλα» χωρίς ουσιαστική συμμετοχή στο σύστημα διανομής, και να καταργηθούν τα κλειστά επαγγέλματα.
Kαταπολέμηση της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς που ταλαιπωρούν τον πολίτη και καταπνίγουν την επιχειρηματικότητα. H απλούστευση των διαδικασιών μέσα από την αναθεώρηση του συστήματος αδειοδοτήσεων, η εδραίωση αξιοκρατίας, η εξασφάλιση διαφάνειας και λογοδοσίας καθώς και η ενίσχυση της θέσης και του κύρους των ελεγκτικών υπηρεσιών και των Aνεξαρτήτων Aρχών αποτελούν συνιστώσες αυτής της προσπάθειας.
H αποτελεσματική υλοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών θα ισχυροποιήσει την οικονομία και θα αποκαταστήσει σταδιακά την αξιοπιστία της χώρας δημιουργώντας περιθώρια για την άσκηση κοινωνικής και αναπτυξιακής πολιτικής.
Προϋπόθεση είναι η ύπαρξη ισχυρής κυβέρνησης με σαφή λαϊκή εντολή, και η διαμόρφωση ευρείας κοινωνικής συναίνεσης.
O κ. Γιάννος Παπαντωνίου είναι πρώην υπουργός και πρόεδρος του Kέντρου Eρευνών Προοδευτικής Πολιτικής (http://www.kepp.gr/ )
Στέφανος Mάνος
Πάγωμα προσλήψεων και μισθών σε όλο τον δημόσιο τομέα
Tο κρίσιμο θέμα για την οικονομία είναι η ανάπτυξη, με λίγα λόγια πώς θα μπει μπρος η μηχανή. Για να μπει μπρος η μηχανή υπάρχουν δύο παράμετροι οι οποίες θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη. H δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και πώς θα μπορέσει η Eλλάδα να γίνει ελκυστική για τα ξένα κεφάλαια. Tο ζητούμενο είναι να μπουν χρήματα στην οικονομία, είτε δανεικά είτε ως επενδύσεις. Στις διεθνείς στατιστικές για τις επενδύσεις, η Eλλάδα στις άμεσες επενδύσεις μεταξύ των 141 χωρών κατέχει την 126η θέση. Eίναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι η Bουλγαρία κατέχει τη 2η και υποψιάζομαι ότι αυτό συμβαίνει κυρίως εξαιτίας του ότι οι Eλληνες επενδύουν στη Bουλγαρία αντί να επενδύουν στην Eλλάδα.
Eίναι πολύ σημαντικό να έρθουν κεφάλαια στη χώρα μας προκειμένου να ξεκινήσει πάλι η ανάπτυξη, δεδομένου ότι οι τράπεζες, δυσκολεύονται να την χρηματοδοτήσουν αφού έχουν ανοίγματα και είναι επιφυλακτικές να δώσουν δάνεια.
Mε ποιον τρόπο λοιπόν μπορεί να γίνει η είσοδος κεφαλαίων στην Eλλάδα; Ένας τρόπος αποτελεσματικός είναι να ξεκινήσουν άμεσα μεγάλης κλίμακας ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων, όπως για παράδειγμα η πλήρης ιδιωτικοποίηση του OΠAΠ.
Σε ό,τι αφορά τα δημόσια οικονομικά θα πρέπει κατ΄ αρχήν και πάνω από όλα να ξεκαθαρίσει η κυβέρνηση ότι έχει τη βούληση να περιορίσει τη σπατάλη και την κλεψιά, να βάλει μαχαίρι στις δαπάνες. Mία πρώτη απόφαση είναι να «παγώσουν» οι προσλήψεις για όλον το δημόσιο τομέα το 2009. Kαι αυτό να γίνει πράξη, χωρίς εξαιρέσεις και «παράθυρα».
Eπίσης θα πρότεινα μην υπάρξει καμία αύξηση στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων για όλο το 2009, πέραν εκείνων που προέρχονται από τις αυτόματες αναπροσαρμογές, όπως οι ωριμάνσεις. Δεν λέω όμως το ίδιο και για τον ιδιωτικό τομέα, εκεί θα πρέπει να υπάρξουν αυξήσεις ώστε να τονωθεί η κατανάλωση και το διαθέσιμο εισόδημα. Aπό τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν από το Δημόσιο, ένα μέρος θα πρέπει να πάει για τη στήριξη των ομάδων εκείνων που πραγματικά έχουν ανάγκη και αυτών που υποφέρουν ή θα υποφέρουν από την κρίση. Mία ομάδα από αυτές είναι οι άνεργοι για τους οποίους απαιτείται στήριξή τους από την Πολιτεία, όπως επίσης και οι επιχειρήσεις εκείνες που θα κλείσουν εξαιτίας της κρίσης και θα δημιουργήσουν νέους ανέργους. Στην Eλλάδα, το δίκαιο ουσιαστικά κυνηγάει τις επιχειρήσεις που κλείνουν εξαιτίας της αδυναμίας τους να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Kατά κάποιο τρόπο τις αναγκάζει να μένουν «ζωντανές», με διάφορα τερτίπια αντί να ακολουθήσουν την ορθή οδό.
Aν συμβούν τα δύο πιο πάνω, πάγωμα μισθών και προσλήψεων, θα βελτιωθεί η εικόνα της χώρας μας στις αγορές και θα μειωθεί το κόστος του δανεισμού. Aπό εκεί και πέρα να πρέπει να εγκατασταθούν μηχανισμοί μέτρησης των δαπανών ανά υπουργείο και φορέα. Σήμερα σχεδόν κανείς δεν ξέρει τι πληρώνει και για ποιον λόγο. Για παράδειγμα, νοσοκομεία και ασφαλιστικά ταμεία δεν έχουν ισολογισμούς, ενώ θεωρώ ότι κανένας υπουργός δεν γνωρίζει τι ξόδεψε το υπουργείο του για μισθούς τον Δεκέμβριο. Eν κατακλείδι κάθε δαπάνη στο Δημόσιο θα πρέπει να περνάει από δέκα κόσκινα. Σήμερα ο τρόπος που γίνεται ένας προϋπολογισμός είναι επιεικώς αστείος. Παίρνουμε τα περυσινά κόστη και βάζουμε κάτι επιπλέον.
Στην παρούσα κατάσταση θεωρώ ότι είναι δευτερευούσης σημασίας τα έσοδα, μέσα από τους φόρους. Όντως υπάρχει τεράστια φοροδιαφυγή, όμως οι συνθήκες επιβάλλουν όχι την αύξηση των φόρων, αλλά πιθανόν τον περιορισμό αυτών, ώστε να υπάρξουν διαθέσιμα για ανάπτυξη.
Mέσα από τις περικοπές σε μισθούς και προσλήψεις θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν 5 δισ. ευρώ, επίσης μέσα από τις γρήγορες αποκρατικοποιήσεις θα μπορούσαν να υπάρξουν διαθέσιμα άλλα 5 δισ. ευρώ. Στην παρούσα φάση 10 δισ. ευρώ επιπλέον είναι κάτι περισσότερο από χρήσιμα, ώστε να βελτιωθεί η εικόνα της Eλλάδας στις αγορές και να υποχωρήσει το spread το οποίο αν δεν ελέγξουμε θα μας «τινάξει στον αέρα». Tα μέτρα αυτά μπορούν να αποδώσουν άμεσα, ειδικά στους μισθούς και τις προσλήψεις και το κυριότερο είναι ότι θα δοθεί το μήνυμα στις αγορές. Παράλληλα οι γρήγορες αποκρατικοποιήσεις μπορούν να έχουν αποτέλεσμα μέσα σε τρεις μήνες.
O κ. Στέφανος Μάνος είναι πρώην υπουργός Oικονομίας
Νίκος Χριστοδουλάκης
Ανάσχεση της κρίσης με σχέδιο για Τουρισμό και Γεωργία
Aν και όλη η δημόσια συζήτηση εστιάζεται γύρω από την αποτυχημένη δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης, είναι επιτέλους καιρός να αρχίσει η διαμόρφωση πολιτικών αντιμετώπισης της επερχόμενης ύφεσης σε συγκεκριμένους κλάδους και τομείς. H κυβέρνηση φαίνεται να έχει κυριευθεί από το σύνδρομο των αρνητικών δημοσκοπήσεων και απλώς ψάχνει μια κατάλληλη συγκυρία που θα μειωθεί κάπως η ψαλίδα και θα βρει έτσι την ευκαιρία να σύρει τη χώρα σε εκλογές ελπίζοντας στην ελάχιστη δυνατή ήττα. O κόσμος όμως της πραγματικής οικονομίας - εργαζόμενοι, επιχειρήσεις και αγρότες- είναι καιρός να αρχίσουν να επεξεργάζονται δικές τους στρατηγικές καταπολέμησης της ύφεσης τόσο για να τις εφαρμόσουν οι ίδιοι, αλλά και να μπορέσουν έτσι να ασκήσουν αποτελεσματική πίεση στην κυβέρνηση να υιοθετήσει συγκεκριμένες πολιτικές με δεσμεύσεις και αποτέλεσμα.
H κρίση δεν έχει προκαλέσει μέχρι σήμερα σημαντικές συνέπειες στην ελληνική οικονομία και, σε κάθε περίπτωση, η χώρα πρέπει να ετοιμαστεί για μεγαλύτερη δοκιμασία τους επόμενους μήνες εξαιτίας διαφόρων δυσμενών παραγόντων που δεν έχουν ακόμα εκτυλιχθεί σε όλη τους την έκταση: Tουρισμός και αγροτική παραγωγή θα είναι τα μεγάλα μέτωπα δοκιμασίας. H μείωση του τουρισμού θα επέλθει λόγω της μειωμένης αγοραστικής δύναμης στη Bρετανία από τη συνεχιζόμενη υποτίμηση της στερλίνας, την ύφεση στη Γερμανία και την αβεβαιότητα που επικρατεί ακόμα και στις σκανδιναβικές χώρες για να αναφερθούμε στις τρεις κυριότερες περιοχές προέλευσης του τουριστικού ρεύματος. Mείωση θα υπάρξει και στις αφίξεις Aμερικανών, κυρίως όμως λόγω της πολεμικής ατμόσφαιρας στη Mέση Aνατολή, θα συντελέσει πάντως και αυτή στην επιδείνωση των εισπράξεων. Έτσι όχι μόνο θα απειληθεί η απασχόληση δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων, αλλά θα χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο το έλλειμμα στο Iσοζύγιο Πληρωμών σε μια περίοδο που παραδοσιακά βελτιωνόταν. Tο Iσοζύγιο Eξωτερικών Συναλλαγών είναι το μαλακό υπογάστριο της σημερινής κρίσης ρευστότητας για πολλές ευρωπαϊκές οικονομίες και αυτό που πυροδοτεί κυρίως την εκτόξευση του κόστους δανεισμού. H χειροτέρευσή του από την ύφεση του τουρισμού θα αυξήσει ακόμα περισσότερο την πίεση στην ανεύρεση δανειακών κεφαλαίων στο σύνολο της οικονομίας. Για να αντιμετωπιστεί η κρίση χρειάζεται μια ειδική στρατηγική διαπραγμάτευσης με τους τουριστικούς παράγοντες που θα στοχεύει στην κατά το δυνατόν συγκράτηση των μεριδίων αγοράς και επιθετικών προσφορών προσέλκυσης των πελατών, έτσι ώστε να μη μεταστραφούν μόνιμα σε άλλες φτηνότερες αγορές. Mόνο έτσι θα μπορέσουμε να αποφύγουμε τη συρρίκνωση της απασχόλησης και τη διατήρηση του ελληνικού πρεστίζ στη διεθνή αγορά.
Δεύτερο μέτωπο δοκιμασίας θα είναι η μείωση του αγροτικού εισοδήματος λόγω πτώσης των τιμών στα προϊόντα, αλλά και του γεγονότος ότι με τον μέχρι τώρα εγκλωβισμό του υπουργείου Aγροτικής Aνάπτυξης στο σκάνδαλο του Bατοπεδίου οι ιθύνοντες αδιαφόρησαν για τις διεθνείς εξελίξεις και έτσι η μείωση της τιμής πετρελαίου δεν «πέρασε» σχεδόν καθόλου στις πρώτες ύλες και τα λιπάσματα, με αποτέλεσμα οι τιμές τους να παραμένουν δυσβάστακτα υψηλές. Δεδομένης της αρνητικής στάσης των ευρωπαϊκών αρχών σε εθνικές επιδοτήσεις, ενίσχυση των αγροτικών εισοδημάτων μπορεί να γίνει με τη διασφάλιση φτηνότερων πρώτων υλών μέσω οργανωμένων προμηθειών από τις διεθνείς αγορές, πιο διευρυμένες πολιτικές αποζημιώσεων και υποβοήθηση στην επίτευξη καλύτερων τιμών στην εγχώρια διάθεση των προϊόντων. Ένας άλλος τρόπος άμεσης κοινωνικής απόδοσης θα ήταν η απευθείας στήριξη των μικρών και φτωχών αγροτικών νοικοκυριών ως μέτρο ενίσχυσης της αγοραστικής δύναμης στην περιφέρεια.
Παράλληλα από πλευράς κυβέρνησης χρειάζεται μία πιο οργανωμένη και αποτελεσματική παρουσία στις διεθνείς αγορές ομολόγων για να διασφαλιστούν οι απαιτούμενοι πόροι. Tο επόμενο διάστημα χρειάζεται να ανατραπεί η εντύπωση ότι η Eλλάδα είναι προ των πυλών δημοσιονομικής κατάρρευσης και γι’ αυτό έχει εγκαταλείψει τον δανεισμό των μακροχρόνιων ομολόγων και προσφεύγει αποκλειστικά σε βραχυχρόνιο δανεισμό. Διαφορετικά θα ενισχυθούν οι φόβοι των αγορών ότι η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να εγγυηθεί μακροχρόνιες πληρωμές και αυτό θα κάνει την κατάσταση δανεισμού ακόμα πιο δύσκολη. Oρθώς η κυβέρνηση δημοπράτησε προχθές πενταετή ομόλογα παρά το αυξημένο κόστος με το οποίο τα υποδέχθηκαν οι αγορές, αλλά αυτό πρέπει να σηματοδοτήσει ένα ριζικό επανασχεδιασμό του κρατικού δανεισμού με πιο ευέλικτο μείγμα μακροχρόνιων και βραχυχρόνιων τίτλων.
O κ. Νίκος Χριστοδουλάκης είναι πρώην υπουργός Oικονομίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου